Οφθαλμολογικά προβλήματα των Cavalier King Charles Spaniel:
Τι πρέπει να γνωρίζουμε!

Ζηκοπούλου Ιωάννα, Κτηνίατρος, μετεκπαιδευθείσα στην Κτηνιατρική Σχολή ΑΠΘ, τμήμα Οφθαλμολογίας

Πλακεντία Κτηνιατρική Κλινική Αγ. Παρασκευής

Τα Cavalier King Charles Spaniels είναι πολύ αγαπητά λόγω της στοργικής και παιχνιδιάρικης φύσης τους, αλλά και της χαριτωμένης εμφάνισής τους. Υπάρχουν διάφορα προβλήματα και ασθένειες που εμφανίζονται σε σκύλους αυτής της φυλής! Tα οφθαλμολογικά προβλήματα δεν είναι σπάνια και όταν εμφανίζονται θα πρέπει να αντιμετωπίζονται το συντομότερο δυνατό ώστε να μην οδηγήσουν σε πιο σοβαρές καταστάσεις όπως η απώλεια της όρασης.

Κύριο χαρακτηριστικό των σκύλων αυτών είναι τα μεγάλα και εκφραστικά μάτια τους. Η κοιλότητα μέσα στην οποία βρίσκονται (ο οφθαλμικός κόγχος) είναι πιο αβαθής σε σχέση με άλλες φυλές σκύλων, με αποτέλεσμα τα μάτια να είναι τοποθετημένα εξωτερικότερα. Αυτό πολλές φορές συνδυάζεται με  ένα ευρύ βλεφαρικό άνοιγμα με συνέπεια την  υπερέκθεση των οφθαλμών που προδιαθέτει σε τραυματισμούς και ξηρότητα.

Ένα σχετικά συχνό ανατομικό πρόβλημα των σκύλων αυτών αφορά τα βλέφαρα, τα οποία κάποιες φορές εμφανίζουν μη φυσιολογική θέση. Το χείλος του βλεφάρου μπορεί να στρέφεται προς τα μέσα (εντρόπιο) και έτσι οι τρίχες του βλεφάρου έρχονται σε επαφή με τον οφθαλμό με αποτέλεσμα την τριβή και συχνά τον τραυματισμό του. Επίσης, αυτή η ιδιαιτερότητα μπορεί να προκαλέσει δακρύρροια, λόγω παρεμπόδισης της αποχέτευσης των δακρύων προς τη μύτη όπως γίνεται φυσιολογικά. Στη περίπτωση αυτή τα δάκρυα καταλήγουν έξω από τα βλέφαρα βρέχοντας την περιοχή γύρω από τα μάτια.

Μία άλλη κατάσταση των βλεφάρων που μπορεί δυνητικά να προκαλέσει ενόχληση και τραυματισμό, αφορά τις βλεφαρίδες. Στους σκύλους της συγκεκριμένης φυλής, κάποιες φορές εκφύονται βλεφαρίδες σε μη φυσιολογική θέση, συνήθως στο χείλος του βλεφάρου με στροφή προς το μάτι, η λεγόμενη διστιχίαση. Οι βλεφαρίδες αυτές συχνά τρίβονται στο μάτι προκαλώντας αρχικά ενόχληση και ενδεχομένως τραυματισμό και πόνο.

Ένα πρόβλημα που οι κηδεμόνες αντιμετωπίζουν συχνά είναι ότι ο σκύλος έχει οφθαλμικό έκκριμα (τη γνωστή τσίμπλα). Η τσίμπλα δεν είναι σε καμία περίπτωση φυσιολογική και συνήθως είναι σύμπτωμα ξηροφθαλμίας. Οι σκύλοι της συγκεκριμένης φυλής έχουν προδιάθεση στην ανάπτυξη ξηροφθαλμίας, πρόβλημα που είναι ενοχλητικό αρχικά αλλά αν επιμείνει οδηγεί σε σοβαρότερες επιπλοκές.

Νόσημα στο οποίο έχουν προδιάθεση τα Cavalier είναι και η προβολή του αδένα του τρίτου βλεφάρου, που πολλοί το αναφέρουν σαν Cherry eye. Πρόκειται για μετατόπιση του δακρυικού αδένα του τρίτου βλεφάρου εκτός της φυσιολογικής του θέσης, και φαίνεται ως ένα ροζ μόρφωμα στην έσω γωνία του οφθαλμού. Εάν δεν αντιμετωπιστεί, ο αδένας θα αρχίσει να υπολειτουργεί με αποτέλεσμα την ξηροφθαλμία.

Αρκετά συχνά οι κηδεμόνες παρατηρούν κάποια λευκά στίγματα στα μάτια του σκύλου τους. Η κατάσταση αυτή ονομάζεται δυστροφία του κερατοειδούς και οφείλεται στην εναπόθεση μικροκρυστάλλων στα στρώματά του. Τις περισσότερες φορές οι εστίες είναι συμμετρικές, δηλαδή και στους 2 οφθαλμούς στο ίδιο σημείο και με παρόμοια μορφή και εμφανίζονται κυρίως σε νεαρές ηλικίες. Δεν είναι διευκρινισμένος ο τρόπος ανάπτυξης της δυστροφίας, πάντως συνήθως δεν προκαλεί προβλήματα στην όραση.

Τα Cavalier μπορούν κάποιες φορές να εμφανίσουν καταρράκτη, δηλαδή θόλωση του φακού που υπάρχει μέσα στο μάτι. Υπάρχουν 2 τύποι καταρράκτη, που και οι 2 μπορούν να οδηγήσουν σε σοβαρή διαταραχή ή ακόμα και απώλεια της όρασης. Ο πρώτος τύπος εμφανίζεται σε μικρές ηλικίες, ενώ ο δεύτερος μετά την ηλικία των 8 ετών (γεροντικός). Και οι δυο εξελίσσονται σταδιακά με αποτέλεσμα τη πλήρη θόλωση του φακού και την τύφλωση.

Συχνές παθήσεις στις οποίες έχουν προδιάθεση τα Cavalier αφορούν τον αμφιβληστροειδή. Η δυσπλασία και η προοδευτική ατροφία του αμφιβληστροειδούς είναι 2 νοσήματα με γενετικό υπόβαθρο που επηρεάζουν την όραση. Το πρώτο μπορεί να προκαλέσει ήπια μείωση της όρασης, εμφανίζεται σε μικρές ηλικίες και μπορεί να μην εξελιχθεί, ενώ το δεύτερο οδηγεί σε μία σταδιακή μείωση της όρασης με τελική κατάληξη την τύφλωση.

Πολλά από τα οφθαλμολογικά προβλήματα αρχικά μπορεί να μη γίνουν αντιληπτά. Για το λόγο αυτό οι κηδεμόνες μπορούν να προγραμματίσουν έναν οφθαλμολογικό έλεγχο πριν ή αφού υιοθετήσουν έναν τέτοιο σκύλο, ώστε να εντοπίσουν και να ενημερωθούν για τα προβλήματα που ίσως έχει το κατοικίδιό τους. Στη συνέχεια και μέχρι ο σκύλος να ενηλικιωθεί, είναι καλό να γίνεται ένας προληπτικός οφθαλμολογικός έλεγχος κάθε 6-12 μήνες, ώστε να εντοπιστούν πιθανά αρχόμενα προβλήματα. Τέλος, οι κηδεμόνες δεν θα πρέπει να παραβλέπουν συμπτώματα ενόχλησης ή εκκρίματος και να συμβουλεύονται τον κτηνίατρό τους.